Van Russel naar kawau island

hoi allemaal,

Hier wat informatie vanuit het magische eiland Kawau. 

Wat een mooie en ontspannen einde van onze vakantie. Geen auto's alleen strand en een zee die lijkt gevuld met leidingwater. Maar even terug naar Russel. Daar was het ook goed toeven. Het plaatsje Russel was nu eens een plaats die echt gezellig was. Van de meeste plaatsen in Nieuw-Zeeland moet je je niet te veel voorstellen, maar deze was leuk. Mooie huizen en een knus centrum. De huizen in NZ zijn over het algemeen van hout, met een dak van kunststof golfplaten. Wij zouden het grote stacaravans noemen. Sommige in een slechte staat. Daar wonen, denken wij, de Maori's. In Russel hebben we een wandeling langs de kust gemaakt. Twee uur heen, twee uur terug. De start was spectaculair. Stijf langs de rotsen lopen. Stapje voor stapje met onder je de zee. Raar dachten we. Om zo een wandelpad uit te zetten. Maar eenmaal begonnen betekend voor ons doorgaan. Na een tijdje kwamen we erachter dat de zee zich begon terug trekken. Haha, wat was het geval, we waren met hoogtij gaan lopen, vandaar dat geklauter tegen de rotsen op. Wij weer altijd anders als anderen doen. Toch wel wel blij dat de terugtocht veel makkelijker was.

De wandeling was weer prachtig. Niemand te zien, dus op elk willekeurig strandje, uit de kleren en lekker zwemmen in de zee. Nu, hier op dit eiland beleven we het zwitserlevensgevoel waar ze in de reclame op tv over spreken. We kregen een privé waterttaxi naar het beachtshouse en werden op de aanlegsteiger opgewacht door de maneger van het hotel. Koffers werden aangepakt en de kamer aan zee gewezen. We voelde ons echt welcom. Op dat moment waren we de enige in het hotel. Er stands ons niets anders te doen dan te luieren en wat te zwemmen, en o ja, we hebben ook nog wat gekano,t. Niets spectaculair maar zo heerlijk. Nu gaan we naar de anderekant van het eiland. Daar staat een oud gebouw ter bezichteging. Even een stukje wandelen en dan terug om nog wat meer te luieren. En dan dan mensen, komt er een eind aan onze droomreis. Wat we er aan overhouden zijn de prachtige herinneringen en het fijt dat we dit samen hebben kunnen doen. Veel reden voor dankbaarheid. Zolang je oog blijft houden voor wat je nog hebt, zijnde moeilijke dingen in het leven makkelijker te dragen. Wij vonden het heel leuk om onze reis met jullie te delen en hopen elkaar gauw weer te zien.